Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

Η ΧΑΡΑ ΚΑΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ


 Στν νάληψη ο γγελοι πόλαυσαν ατ πο ποθοσαν πολ καιρόΤν νθρωπο ν λάμπει κοντστ Θεόν κα  νθρωπος τιμήθηκε περισσότερο π’ ατος ν τούτοις χαίρονται' δν χουν φθόνοκα κακίαπωςκι ταν μας διωξαν π τν παράδεισο κα φύλαγαν ξ ατν τ χερουβμ γι ν μξαναμπομεατο πέφερανπως κα νας πηρέτης φυλάγει στ φυλακ τν συνυπηρέτ τουγιατίτν διέταξε  κύριος τουλλ συγχρόνως λυπταιτσι κα ο γγελοιπο εναι σύγκριτα πιφιλόστοργοι π τος νθρώπουςλυπήθηκαν ταν ξεδιώχθη  νθρωπος π τν παράδεισο.


     Τ διο πονον κα ο γιοι ταν βλέπουν  Θες ν τιμωρε τος μαρτωλος δελφούς τουςτσι Μωυσς ν γανάκτησε μ τν εδωλολατρεία τν μοεθνν του κα σπασε τς πλάκες το νόμου πτν ταραχή τουν τούτοιςταν  Θες ποφάσισε ν τος καταστρέψει γι τς συνεχες πτώσεις τους,τς χαριστίες τους κα τς νυπακοές τουςκενος επε στ Θεό' «Ἐὰν τος συγχωρήσεις τν μαρτία ,συγχώρεσε τνσ διαφορετικ περίπτωση σβσε κα μένα π τ βιβλίο τς ζως πο μ’ γραψες» (ξ. 32,31-32). Τ διο κα  εζεκιήλταν εδε τν γγελο ν ξολοθρεύει τος νθρώπουςφώναξε δυνατκα θρήνησε κα επε«λλοίμονοΚύριε γιατί ξολοθρεύεις τος πόλοιπους σραηλτες» (εζ. 9,8). Κα ερεμίας λέγει«Τιμώρησέ μας Κύριελλ στερα π σκέψη κα χι πάνω στ θυμό σουγι ν μήμας φήσεις πολ λίγους» (ερ.10,24). Χαρακτηριστικ εναι κα  περίπτωση το βραμ κα το Λτταν προσπαθον καθένας μ τν τρόπο τουν σώσουν π τν καταστροφ τς πόλεις τνΣοδόμων κα τς Γομόρραςς θυμηθομε κα τν Παλο ποος δέχθηκε ν γίνει νάθεμα κα ντιμωρεται αωνίωςἐὰν μ’ ατ μποροσαν ν σωθον ο μοεθνες τουἘὰν τόσο φιλόστοργα κα μγάπη νεργον ο μαρτωλο κα πεσόντες νθρωποι πολ περισσότερο ο γγελοιΔιότι κα ατοίπωςκα ο δίκαιοιθεωρον δικά τους τ δικά μαςΧαίρονται μ τς χαρές μας κα λυπονται μ τς λπεςμας. νήκουν στ σμα τς κκλησίας κα συμμετέχουν στ ζωή μαςΕναι ο πι ελικρινες κα δολοιφίλοι μαςΓι’ ατ λέμε κα στς προσευχές μας ν μς δώσει  Θες «γγελον ερήνηςπιστν δηγόν,φύλακα τν ψυχν κα τν σωμάτων μν»Διότι ο γγελοι δν εναι πως ο δαίμονες γριοι,βλοσυροίδιασπαστικοίπίβουλοιφθονερο (Ε.Π.Ε. 36,205).

     
Τ τι χαίρονται ο γγελοι μ τν μετάνοια τν νθρώπων τ λέγει κα  Χριστός«τι χαρ σταιν οραν κα π τς γς π ν μαρτωλ πιστρέφοντι» (Λούκ. 15,7). Συνεπς φο χαίρονται ογγελοι ταν βλέπουν να μαρτωλ ν μετανοε πολ περισσότερο σήμερα πο βλέπουν τν νθρώπινηφύση δίπλα στ ΘεόΠο βλέπουν τι ατς πο μετανοεσο μαρτωλς κα ν τανμπορε βάσει τςθυσίας το Χριστο ν φθάσει δίπλα στ ΘεόΓιατί ατ εναι τ μήνυμα τς ναλήψεως το Χριστο.

     
Κι ταν γεννήθηκε  Χριστς -δεγμα τι  Θες ποφάσισε ν συμφιλιωθε μ τος νθρώπουςογγελοι στησαν χορ κα φώναζαν κα λεγαν' «Δόξα ν ψίστοις Θε κα π γς ερήνην νθρώποιςεδοκία» (Λούκ. 2,14). Ν πο δοξάζουν τν Θε γι τ γαθ πο χάρισε στος νθρώπουςγι τνερήνη μεταξ Θεο κα νθρώπωνκα εχονται ν πάρχει γαθ προαίρεση στ νθρώπινο γένος στεν λάβουν τς δωρες το Θεο κα ν συνεργασθον μαζί του στ ργο τς σωτηρίας τν…

     
Θέλεις ν μάθεις τι χαιρόταν κα σκιρτοσαν ταν θ βλεπαν τν Κύριο ν νεβαίνει στοςορανούςκουσε τότε ατ πο λέγει  Κύριος' «πάρτι ψεσθε τος ορανος νεωγμένους κα τοςγγέλους το Θεο ναβαίνοντας κα καταβαίνοντας π τν υἱὸν το νθρώπου» (ω. 1,52). π’ ατ τνεβοκατέβασμα τν γγέλων φαίνεται  χαρά τουςΚατεβαίνουν κα νεβαίνουν σκιρτντες π χαρκα εχαρίστηση γι τ γεγονότα τς νσάρκου οκονομίαςΔιότι ατ εναι  συνήθεια ατν πογαπονν σκιρτον κα ν χοροπηδον μόλις ντιληφθον κάτι τ εχάριστο γι’ ατος πο γαπον.

     Γι’α
τ παντο πάρχουν γγελοι σ’ λα τ γεγονότα τς νσάρκου οκονομίαςΚι ταν γεννήθηκε,κι ταν ναστήθηκεκι ταν νελήφθηΚα στος πειρασμος τς ρήμου μφανίζονται γγελοι(Μάτθ.4,1) κα στ Γεθσημανήταν προσευχόταν  Χριστς ν γωνί κα  δρτας το τρεχε «σεθρόμβοι αματος»τότε «φθη ατ γγελος π’ ορανο νισχύων ατόν» (Λούκ. 22,43). Συντρέχανεκα βοηθούσανε τ Χριστό, σν νθρωπο βεβαίωςσ’ λη τ σταυρική του πίγεια πορεία ποτέλεσματς ποίας ταν  σωτηρία το νθρώπου κα  πανασύνδεσή του μ τ Θεό.

Ο γγελοι στν νάληψη
    Στς «Πράξεις τν ποστόλων 1,10-11» παρουσιάζονται γγελοι ν λέγουν' «νδρες Γαλιλαίοιτίστήκατε μβλέποντες ες τν ορανόνοτος  ησος  ναληφθες φ’ μν ες τν ορανόνοτωςλεύσεταιν τρόπον θεάσασθε ατν πορευόμενον ες τν ορανόν». Γιατί τ λέγουν ατ ο γγελοι;Μήπως δν εχαν μάτια ο μαθητέςΜήπως δν βλεπαν ατ πο γινόταν;
    Τ λέγουν γι τος ξς δυ λόγους'

     
) Διότι πάντοτε στενοχωριονταν ο μαθητς γι τν ναχώρηση το ΧριστοΑτ φαίνεται σ’ ατπο τος επε  Χριστός«Κανες πό σας δν μ ρωτ πο πηγαίνειςλλ  λύπη χει γεμίσει τνκαρδία σας πειδή σας επα ατά» (ω. 16,5-6). ν μες λυπούμαστε πο ποχωριζόμαστε κάποτε,κόμη κα γι λίγοφίλουςγνωστούς συγγενεςπόσο θ στενοχωριονταν ο μαθητς πο χάνανεδι παντς τν ρατ παρουσία το ΧριστοΓι’ ατ στέκονται ο γγελοι κα λέγουν ατάδι νκαταπραΰνουν μ τν πάνοδο το Κυρίου τ λύπη πο τος προξένησε  ναχώρησή τουΓι ν μπάθουν ο μαθητς τι παθε  λισσαοςταν εδε τν διδάσκαλό τουτν λίαν’ νεβαίνει στοςορανούςσκισε τ ροχα του π τν πόνο διότι δν πρχε κανες ν το πε τι  λίας θξαναρθεΠράγματιλέγει  Παλος« διος  Κύριος θ κατεβε π τν οραν μ πρόσταγμα μφων ρχαγγέλουκι μες ο ζωντανοίπο θ’ πομένουμε τότε στ ζωήθ’ ρπαχθομε μ σύννεφα γιν συναντήσουμε τν Κύριο στν έρα» (΄ Θέσ. 4,15-16).

     
Β) Γι ν τονίσουν τι  Χριστς νεβαίνει χι ς πλς νθρωποςπως  λίαςλλ ς Θεός.κενος νέβηκε μ πύρινο ρμα Χριστς μ νεφέλη νεφέλη στν γία Γραφ εναι τ χημα κα θρόνος το Θεο«δο Κύριος κάθεται π νεφέλης κούφης» (σ.19,1), λέγει  Γραφήπειδ λοιπν Πατέρας κάθεται πάνω σ νεφέληγι’ ατ κα στν Υἱὸ στειλε τ νεφέληΕναι σν ν τος λέγειΜστενοχωρεσθε ἐὰν  λισσαος πρε τ μηλωτ το λία σν δρο' σες θ πάρετε πειρα θεϊκχαρίσματα 
    Ν λοιπν πο ο γγελοικι δφαίνεται ν παραμυθον τος νθρώπους κα ν τος διδάσκουν τθεογνωσίαστε  χαρ κα  ετυχία τους ν εναι συνεχς κα αώνιαΓιατί  χαρά μας εναι χαράτους κα  λύπη μας εναι λύπη τους.

     Τ
 νωτέρω κείμενολαφρ διασκευασμένοεναι το γίου Χρυσοστόμου (Ε.Π.Ε. 36, 219-227).Γι τν πόδοση'

ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

<< Αποφθέγματα >>