Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011

Orthodox Worship - Monastics

Η ΚΛΟΠΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΑΣ.



Κάποτε ο διάβολος κάλεσε μια παγκόσμια συνέλευση δαιμόνων. Στην εναρκτήρια ομιλία του, ανάμεσα στα άλλα, είπε:

«Δεν μπορούμε να εμποδίσουμε τους Χριστιανούς να πηγαίνουν στην εκκλησία.
Δεν μπορούμε να τους εμποδίσουμε να διαβάζουν την Αγία Γραφή και να γνωρίζουν την αλήθεια.
Δεν μπορούμε ούτε ακόμα και να τους εμποδίσουμε να έχουν μια ζωντανή στενή σχέση με τον Σωτήρα τους.
Άπαξ και αποκτήσουν αυτήν τη σύνδεση με τον Ιησού, εμείς χάνουμε κάθε δύναμη πάνω τους.
Έτσι, το μόνο που μας μένει είναι να τους κλέψουμε το χρόνο τους. Ας πηγαίνουν στην εκκλησία, δεν πειράζει, ας έχουν εκεί τις συνεστιάσεις τους κι όλα τα υπόλοιπα.
Ας έχουν έργο και δράση. Μόνο να μην έχουν χρόνο να αναπτύξουν αυτή τη ζωντανή σχέση με τον Ιησού.
Να τι θέλω από σας. Αποσπάστε τους την προσοχή από τον Σωτήρα τους και εμποδίστε τους από το να έχουν θερμή και στενή σχέση μαζί Του όλη μέρα. Ας τους παρασύρουμε σε μια χαλαρή σχέση με τον
Ιησού, τυπική σχέση, χωρίς γνήσια πίστη και αγάπη γι’ Αυτόν.

Πώς θα το κάνουμε αυτό; ρώτησαν τότε οι δαίμονες.


Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 2 Οκτωβρίου 2011.


Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 2 Οκτωβρίου 2011. Κείμενο-μετάφραση.





Από  Ακούραστος Συνοδοιπόρος


Λουκάς ς΄31-36

Κείμενο:
Και καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως. Και ει αγαπάτε τους αγαπώντας υμάς, ποία υμίν χάρις εστί; Και γαρ οι αμαρτωλοί τους αγαπώντας αυτούς αγαπώσι. Και εάν αγαθοποιήτε τους αγαθοποιούντας υμάς, ποία υμίν χάρις εστί; Και γαρ οι αμαρτωλοί το αυτό ποιούσι. Και εάν δανείζητε παρ΄ ων ελπίζετε απολαβείν, ποία υμίν χάρις εστί; Και γαρ αμαρτωλοί αμαρτωλοίς δανείζουσιν ίνα απολάβωσι τα ίσα. Πλην αγαπάτε τους εχθρούς υμών και αγαθοποιείτε και δανείζετε μηδέν απελπίζοντες, και έσται ο μισθός υμών πολύς, και έσεσθε υιοί υψίστου, ότι αυτός χρηστός εστίν επί τους αχαρίστους και πονηρούς. Γίνεσθε ουν οικτίρμονες, καθώς και ο πατήρ υμών οικτίρμων εστί.

Μετάφραση:
Όπως θέλετε να σας συμπεριφέρονται οι άνθρωποι, έτσι ακριβώς να τους συμπεριφέρεστε κι εσείς. Γιατί, αν αγαπάτε αυτούς που σας αγαπούν, ποια εύνοια περιμένετε από το Θεό; Αφού και οι αμαρτωλοί αγαπούν αυτούς που τους αγαπούν. Κι αν κάνετε καλό σ΄ αυτούς που σας κάνουν καλό, ποια εύνοια περιμένετε από το Θεό; Και οι αμαρτωλοί το ίδιο κάνουν. Αν δανείζετε σ΄ όλους ελπίζετε να σας τα επιστέψουν, ποια εύνοια περιμένετε από το Θεό; Και οι αμαρτωλοί δανείζουν στους ομοίους τους για να τα πάρουν πίσω. Αντίθετα, εσείς ν΄ αγαπάτε τους εχθρούς σας, να κάνετε το καλό και να δανείζετε, χωρίς να περιμένετε να πάρετε πίσω τίποτε. Κι έτσι, ο Θεός, που είναι καλός ακόμα και με τους αχάριστους και τους κακούς, θα σας ανταμείψει με το παραπάνω και θα σας κάνει παιδιά του. Να είστε λοιπόν σπλαχνικοί, όπως σπλαχνικός είναι κι ο Θεός Πατέρας σας.

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

Ο Κύριος ελεεί τον μετανοούντα





Ζητήστε, όσοι ζείτε στην αμαρτία, να βρείτε τον Κύριο, και πάρτε δύναμη ελπίζοντας σ’ αυτόν. Ζητήστε τον με μετάνοια, και θα αγιασθείτε με τον αγιασμό που χαρίζει η παρουσία του, και θα καθαρισθείτε από τις αμαρτίες σας. Όσοι διαπράξατε αμαρτίες, τρέξτε στον Κύριο, που έχει τη δύναμη να συγχωρεί αμαρτήματα και να παραβλέπει σφάλματα. Διότι πήρε όρκο και είπε με το στόμα του προφήτη Ιεζεκιήλ: «Ζω εγώ, λέγει ο Κύριος. Δε θέλω το θάνατο του αμαρτωλού, μέχρι να μετανοήσει και να ζήσει αληθινά». Και πάλι: «Όλη την ημέρα άπλωνα τα χέρια μου, περιμένοντας την επιστροφή του ανυπάκουου και φιλόνικου λαού». Και πάλι: «Γιατί επιμένεις στην αμαρτία και πεθαίνεις, λαέ του Ισραήλ;» , και: «Γυρίστε κοντά μου, και εγώ θα έρθω σε σας». 
Και πάλι: «Οποιαδήποτε μέρα επιστρέψει ο αμαρτωλός από το δρόμο που πήρε, και γυρίσει σε μένα τον Κύριο, και ζήσει σύμφωνα με τις εντολές και τη δικαιοσύνη μου, δε θα θυμηθώ τις ανομίες του, και θα ζήσει αληθινή ζωή, λέει ο Κύριος. 
Και ο δίκαιος εάν εγκαταλείψει τη δικαιοσύνη και αρχίσει να αμαρτάνει και να αδικεί, δε θα λάβω υπόψη μου ότι κάποτε ήταν δίκαιος, παρά θα τον κάνω να γλιστρήσει, για να μετανοήσει. Όμως θα πεθάνει μέσα στο σκοτάδι των πονηρών του έργων, αν επιμένει σ’ αυτά». Και γιατί τα είπε αυτά; 
Διότι α αμαρτωλός δεν θα επιμείνει στην αμαρτία του από τη στιγμή που θα επιστρέψει στον Κύριο. 
Αλλά και η δικαιοσύνη του δικαίου δεν πρόκειται να τον σώσει από την ημέρα που θα αμαρτήσει, αν βέβαια επιμείνεις στο αμάρτημά του. Και στον Ιερεμία έτσι μίλησε ο Θεός: «Πάρε τη μεμβράνη και γράψε όσα θα σου πω: Από τα χρόνια του Ιωσία, του βασιλιά της φυλής Ιούδα, μέχρι σήμερα, όλες τις δυστυχίες που σου είπα, θα τις επιφέρω σε τούτον το λαό. 
Κι αυτό το λέω, για να ακούσουν οι άνθρωποι, και να φοβηθούν, και να εκγαταλείψουν τον κακό δρόμο που πήραν, και να γυρίσουν πίσω μετανοημένοι, και τότε εγώ θα πάρω από πάνω τους τις αμαρτίες που τους βαραίνουν». Και η Σοφία Σολομώντος είπε: «Όποιος κρατάει κρυφή την αμαρτία του, δε θα ωφεληθεί απ’ αυτό. Όποιος όμως ομολογεί τι αμαρτίες έκανε, και ξέκοψε απ’ αυτές, θα ελεηθεί από το Θεό». Και στον Ησαΐα λέει: «Να ζητήσετε εμένα, τον Κύριο, κι αφού με βρείτε, να ζητήσετε τη βοήθειά μου. Να’ ρθείτε κοντά μου, και να εγκαταλείψει ο αμαρτωλός το δρόμο που πήρε, και ο άδικος τους πονηρούς λογισμούς του, και να γυρίσετε σε μένα, κι εγώ θα σας σπλαχνιστώ και θα σας ελεήσω».

Η λύπη για τις αμαρτίες μας




Όταν γλιστρήσουμε και πέσουμε σε κάποιο αμάρτημα να μη λυπηθούμε, όταν επιμένουμε σ’ αυτό το αμάρτημα. Γιατί συμβαίνει πολλές φορές και στους τέλειους να πέσουν. Όμως το να επιμένει ο άνθρωπος στην αμαρτία, χωρίς να ελέγχεται από τη συνείδησή του, είναι τέλεια νέκρωση της ψυχής. Η λύπη, τώρα, που νιώθουμε για τα αμαρτήματά μας, λογαριάζεται από τη χάρη του Θεού ως καθαρή εργασία. Όμως, αυτός που πέφτει για δεύτερη φορά με την πονηρή ελπίδα ότι θα μετανοήσει, χωρίς να δείχνει ίχνη πραγματικής μετάνοιας, αυτός πορεύεται ενώπιον του Θεού από το κακό στο χειρότερο, με πανουργία και δολιότητα, και του’ ρχεται ξαφνικά ο θάνατος, και δεν προλαβαίνει, όπως ήλπιζε, να μετανοήσει αληθινά και με ανάλογα έργα.


 Ο Τιός του Θεού υπέμεινε σταυρό για τους αμαρτωλούς. Όλοι οι αμαρτωλοί, λοιπόν, ας πάρουμε θάρρος στην μετάνοιά μας. Γιατί αν το σχήμα μόνο της μετάνοιας του βασιλιά Αχαάβ μετέβαλε την οργή του Θεού για τις αμαρτίες του, πολύ περισσότερο θα εξιλεώσουμε το Θεό, αν η μετάνοιά μας είναι αληθινή, και δεν περιορίζεται μόνο σε καμώματα. Και αν το σχήμα μόνο της ταπείνωσης απομάκρυνε την οργή του Θεού από
αυτόν, που η μετάνοια του δεν ήταν αληθινή, πόσο μάλλον η δική μας, που λυπούμαστε πραγματικά για τα αμαρτήματά μας; Η βαθιά λύπη που έχουμε μέσα μας για τις αμαρτίες μας, είναι αρκετή να μας σώσει, κι ας μην καταβάλουμε σωματικούς κόπους.

Μην απελπίζεσαι για τις αμαρτίες σου




Όταν πέσει ένας άνθρωπος στην αμαρτία, σε οποιαδήποτε αμαρτία, δεν πρέπει να ξεχάσει την αγάπη και τη στοργή του ουράνιου Πατέρα του. 


Εάν συμβεί, λοιπόν, να πέσει σε ποικίλα παραπτώματα, ας μην αμελήσει το καλό και ας μη σταματήσει στο δρόμο του. Αντίθετα, και αν νικηθεί, πάλι να σηκωθεί και να αγωνισθεί κατά των εχθρών του, και ας βάζει κάθε μέρα καινούργια θεμέλια στην καταστραφείσα οικοδομή του, και ας έχει, μέχρι να φύγει από τούτο τον κόσμο, στο στόμα του το λόγο του προφήτη: «Ας μη χαρεί ο εχθρός μου που έπεσα, γιατί πάλι σηκώνομαι. Και αν καθίσω στο σκοτάδι, ο Κύριος θα μου στείλει το δικό του φως» (Μιχ. 7, 8). 
Σε καμιά περίπτωση, λοιπόν, να μη σταματήσει τον πόλεμο, και να μην προδώσει, με οριστική ήττα, την ψυχή του, όσο είναι ζωντανός και αναπνέει. 
Και αν ακόμη συντίβεται το σκάφος της ψυχής του κάθε μέρα, και χάνει τα πνευματικά του εμπορεύματα, να μην παύσει να τα περιποιείται και να το φροντίζει. Και ας δανείζεται, και ας δουλέψει ταξιδεύοντας σε άλλα καράβια, ζώντας με την ελπίδα. 


Και ο Κύριος τότε, που θα δει τον αγώνα του, θα τον σπλαχνιστεί για το πάθημά του και θα του στείλει το έλεός του και θα του δώσει δύναμη να κάνει υπομονή , και να ανταπαντήσει στα καυστικά βέλη του εχθρού. Αυτή είναι η σοφία που δίνει ο Θεός, και αυτός είναι ο σοφός άρρωστος, αυτός που δεν έχασε την ελπίδα του. Είναι καλύτερα να κατακριθούμε μόνο για μερικά στραβά που κάναμε, αν δεν τα διορθώσουμε, παρά για την πλήρη εγκατάλειψη του αγώνα μας.

Τα είδη της αμαρτίας




Ένα είδος αμαρτίας που γίνεται, είναι όταν ο αγωνιστής φροντίζει για την αρετή κα επιμένει στην εργασία της μέρα και νύχτα, αλλά δεν τα καταφέρνει και πέφτει σε κάποια αμαρτία. Μπορεί δηλ. από άγνοια, ή από διάφορες αιτίες, αντίθετες στο δρόμο της αρετής, ή από τα κύματα των παθών που ξεσηκώνονται στα μέλη του κάθε τόσο, ή από την πνευματική παράλυση που ενδέχεται να του συμβεί για να δοκιμασθεί η ελεύθερη θέλησή του, να γείρει λίγο η ζυγαριά στον αριστερό ζυγό, οπότε έλκεται από την αδυναμία της σάρκας σε κάποια αμαρτία, και λυπάται και ανησυχεί κα στενάζει με πόνο ψυχής για την ταλαιπωρία του αυτή.
Άλλο είδος αμαρτίας είναι, όταν ο άνθρωπος αποχαυνωθεί και αμελήσει την εργασία της αρετής, και εγκαταλείψει πέρα για πέρα το σωστό δρόμο της, και τρέχει σαν υπάκουος δούλος στην απόλαυση των αμαρτιών, και δείχνει ζήλο πως να εφεύρει καινούργιους τρόπους για την πλήρη απόλαυση της ηδονής. Κάνοντας αυτά, είναι έτοιμος, σαν τον αιχμάλωτο δούλο, να κάνει με ιδιαίτερη φροντίδα το θέλημα του εχθρού του, και να προσφέρει τα μέλη του σώματός του όπλα στις διαταγές του διαβόλου. Και δε θυμάται ο δύστυχος καθόλου τη μετάνοια, ούτε περνάει από το νου του να αφήσει τον καταστρεπτικό δρόμο του και να γυρίσει στην αρετή.
Σο πρώτο είδος της αμαρτίας, που ανέφερα, είναι όταν ο άνθρωπος γλιστρήσει και πέσει, ενώ βαδίζει στο δρόμο της αρετής και της δικαιοσύνης. Αυτό εννοούν οι Πατέρες, όταν λένε ότι, στο δρόμο του Θεού, συναντάμε και πεσίματα, και εναντιώσεις από τον εχθρό, και καταναγκασμούς και τα παρόμοια. Ενώ το δεύτερο είδος της αμαρτίας, που ανέφερα, είναι να πέσει η ψυχή, και να χαθεί και να εγκαταλείψει τελείως τον αγώνα.

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

Η ΨΥΧΗ ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ.



Οι μεταθανάτιες εμπειρίες στο φως της Ορθόδοξης διδασκαλίας.

H ΨYXH META TO ΘANATO - xristianoss.blogspot.com


Ἐμφανίσεις καὶ θαύματα τῆς Παναγίας



 Ἐμφανίσεις καὶ θαύματα τῆς Παναγίας
(ἔκδοση τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου)

Α. ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΕΣ
ΕΙΚΟΝΕΣ
Παναγία ἡ Πορταΐτισσα
Παναγία ἡ Νιαμονίτισσα
Παναγία ἡ Κασσιωπία
Παναγία ἡ Λιμνιά
Παναγία τῆς Σκριποῦς
Παναγία ἡ Σπηλιώτισσα
Παναγία ἡ Προυσιώτισσα
Παναγία ἡ ΜαλεβήΠαναγία ἡ Παραμυθία




Β. ΑΜΙΣΘΟΣ ΙΑΤΡΟΣ
Ὅσιος Ἰωάννης ὁ
Δαμασκηνός
Τὸ ἀπόστημα τοῦ
σχολάρχη
Ἡ μοναχὴ Ἐρμιόνη


Γ. ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΑ
ΟΡΑΜΑΤΑ
Ὅσιος Ἰωάννης ὁ
Κουκουζέλης
Ἡ Σκέπη τῆς Θεοτόκου
Ὅσιος Σεραφεὶμ τοῦ
Σάρωφ
Γέρων Γελάσιος
Ὁ βλάσφημος ψαρᾶς
Μία ἔκτρωση ποὺ δὲν
ἔγινε

Δ. ΠΡΟΣΤΑΤΙΣ ΚΑΙ
ΒΟΗΘΟΣ
Στὸν πόλεμο τοῦ ῾40
Γράμμα ἀπὸ τὴ Μόροβα
Θαῦμα στὸ Μπούμπεση
Ὁ βλάσφημος
Ἀνθυπασπιστὴς
Τὸ ἀδέσποτο μουλάρι
Τὰ φίδια τῆς
Κεφαλλονιᾶς
Ἕνα θαῦμα στὸ
μικροσκόπιο.


Ἐμφανίσεις καὶ θαύματα τῆς Παναγίας



 

ΟΙ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΓΕΡΟΥ - ΓΕΡ. ΔΟΣΙΘΕΟΣ



ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ

ΟΙ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΓΕΡΟΥ.

 Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ  ΔΟΣΙΘΕΟΣ

Της Μονής Παναγίας Τατάρνης
αποκαλύπτει μοναστηριακές συνταγές.












ΟΙ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΓΕΡΟΥ - ΓΕΡ. ΔΟΣΙΘΕΟΣ - xristianoss.blogspot.com

Με ποιούς πρέπει να κάνουμε παρέα;





Ἡ ἐμφάνιση εἶναι, θὰ λέγαμε, τὰ φύλλα, ἐνῷ τὰ ἔργα οἱκαρποί. Μὴ δώσεις λοιπὸν σημασία στὴν ἐξωτερικὴ ἐμφάνιση καὶθελήσεις νὰ μιμηθεῖς τέτοιους ἀνθρώπους, μὲ τὴ δικαιολογία ὅτι τάχα δὲν εἶσαι ἐσὺ καλύτερος ἀπ᾿ αὐτοὺς ποὺ πέφτουν στὰ πάθη. Στοχάσου αὐτὰ ποὺ λέει ἡ Γραφή, ὅτι «ἐν μεγάλῃ οἰκίᾳ οὐκ ἔστι μόνον σκεύη χρυσὰ καὶ ἀργυρά, ἀλλὰ καὶ ξύλινα καὶ ὀστράκινα, καὶἃ μὲν εἰς τιμήν, ἃ δὲ εἰς ἀτιμίαν» (Β´ Τιμ. 2:20). Ἂν λοιπὸν παρακούσεις τὸν Κύριο καὶ ἐκτελέσεις τὰ ἔργα τῆς ἁμαρτίας, θὰεἶσαι σκεῦος χωρὶς ἀξία. Ἂν ὅμως ἐκτελέσεις τὰ ἔργα τοῦ Κυρίου, θὰεἶσαι ἐκλεκτὸ σκεῦος «εἰς τιμήν, ἡγιασμένον καὶ εὔχρηστον τῷδεσπότῃ, εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἡτοιμασμένον» (Β´ Τιμ. 2:21).

Μερικές συμβουλές για την σχέση μας με τον πνευματικό μας





Ένας πνευματικός άνθρωπος, όταν θέλη να βοηθήση κάποιον, προσπαθεί να τον συνδέση με τον Χριστό και όχι να τον δέση με τον εαυτό του. Στην συνέχεια χαίρεται, όταν καταφέρη να τον συνδέση με τον Χριστό, και ο άλλος αγωνίζεται προσβλέποντας στον Χριστό. Τότε και ο ένας και ο άλλος έχει τον μισθό του και τα πράγματα πάνε κανονικά.
 
Όταν όμως ο άνθρωπος αγωνίζεται και κοιτάζη πώς να ευχαριστήση αυτόν που προσπαθεί να τον συνδέση με τον Χριστό, αν δηλαδή μια ενέργειά του θα στενοχωρήση ή θα χαροποιήση εκείνον, και δεν κοιτάζη πως ο Χριστός βλέπει αυτήν την ενέργειά του, τότε ούτε τον άνθρωπο που τον βοηθάει ευχαριστεί, ούτε τον Χριστό, αλλά ούτε ο ίδιος ωφελείται, γιατί δεν δέχεται θεϊκή βοήθεια. Δηλαδή ούτε ο Χριστός ούτε ο πνευματικός χαίρεται γι’ αυτό το οποίο κάνει, αλλά ούτε ο ίδιος βοηθιέται, για να ξεπεράση μια δυσκολία. Ας υποθέσουμε ότι ψάλλει μια αδελφή και σκέφτεται: «Άραγε ψάλλω καλά; Θα χαρή η Γερόντισσα;». Ε, αυτή δεν βοηθιέται. Ενώ, αν ψάλλη για τον Χριστό, τα πράγματα πάνε κανονικά· και καλά θα ψάλη και την Γερόντισσα θα ευχαριστήσει.

- Γέροντα, όταν κανείς δεν καταλάβη σωστά αυτό που του είπε ο πνευματικός, φταίει;

Δυνάμωσε την ψυχή σου



Δεν ξέρω αν αυτό το είχες σκεφτεί ως στόχο ζωής μέσα στα πολλά που σκέφτεσαι. Να νοιώθεις, δηλαδή, κάποια στιγμή μια τέτοια ανάπαυση με τον εαυτό σου και να κάτσεις στο σπίτι σου, να περπατήσεις στους δρόμους της πόλης σου, να πας μια βόλτα, να κοιτάξεις, ας πούμε, τις βιτρίνες, να κοιτάς τα μαγαζιά, να δεις ένα βιβλιοπωλείο, να πας κάπου μόνος και να μη νοιώθεις μοναξιά! Να πας κάπου χωρίς κόσμο και να ‘σαι ευτυχισμένος˙ και να νοιώθεις ότι έχεις μια παρέα, την παρέα του εαυτού σου. Όχι, όμως, ως ναρκισσισμό, όχι, όμως ως μια ενασχόληση με τον εαυτό σου, (ότι εγώ είμαι πολύ σπουδαίος και εγώ δεν έχω ανάγκη κανένα). Όχι έτσι περιφρονητικά για τους άλλους˙ ούτε εγωιστικά για τους άλλους, αλλά ως πληρότητα. Νοιώθω μέσα μου πληρότητα. Η αξία μου δεν αποκτάται από τους άλλους. Η αξία μου είναι μεγάλη ,επειδή υπάρχει μέσα μου η σφραγίδα του Θεού. Επειδή υπάρχει μέσα μου η εικόνα Του, η χάρη Του , η ψυχή που μου χάρισε ο Θεός ˙ η πνοή Του. Αυτό μου δίνει αξία. Όχι το τι θα μου πουν οι άλλοι. Αν οι άλλοι, δηλαδή, με βρίσουν είμαι ένα τίποτα και αν οι άλλοι με ανεβάσουν στα ουράνια κάτι αξίζω.
Όχι. Αξίζεις! Αξίζεις επειδή είσαι πλάσμα του Θεού. Δημιούργημα του θεού. Επειδή σε αγαπάει ο Θεός και όλος ο ουρανός ασχολείται μαζί σου και σ’ αγαπά μαζί σου και σ’ αγαπά και σε φροντίζει και σου δίνει σημασία. Κανείς σήμερα να μη σε πάρει τηλέφωνο , μα κανείς να μη σου μιλήσει, έχεις μία φοβερή δυναμική μέσα σου. Έχεις μία αξία, μια προσωπικότητα. Είσαι ένα πλάσμα όμοιο του οποίου δεν υπάρχει σε όλη τη γη. Δεν υπάρχει κανένας , καμία, σαν και εσένα. Με τα δικά σου γνωρίσματα, με τα δικά σου χαρίσματα, με τα δικά σου προβλήματα, με τις δικές σου ιδιορρυθμίες, ιδιοτροπίες, με το δικό σου χαρακτήρα. Είσαι αυτός που είσαι!... Είσαι αυτή που είσαι και αξίζεις!... Κι αξίζεις! Και σ’ αγαπάει ο Χριστός και θέλει να σε δυναμώσει!
Αυτή η λέξη, «να ‘χεις δυνατή ψυχή». Να ‘χεις μια προσωπική σχέση με το Χριστό. Επαναλαμβάνω: να βρεις τη χρυσή τομή. Προσωπική σχέση που δε σε απομονώνει από την κοινωνία των αδελφών σου. Από τους πιστούς της ενορίας σου, για παράδειγμα. Από μια ομιλία που πηγαίνεις, από τις σχολές γονέων, από μια συγκέντρωση που πηγαίνεις με άλλους πιστούς. Δεν θα απομονωθείς. Αλλά και, όταν πηγαίνεις εκεί, να μην πηγαίνεις εκεί για να αποκτήσεις αξία. Η αξία σου δεν αποκτάται από τέτοια πράγματα. Έχεις αξία! Και καθηλωμένος να είσαι σε ένα κρεβάτι και σ’ ένα καρότσι να κάθεσαι επάνω, άρρωστη, και να μην μπορείς να κουνηθείς και να ‘σαι γεμάτος με σωληνάκια, έχεις αξία! Και ας μη σου δώσει κανένας σημασία…
Αυτό είναι εύκολο να το λες και εύκολο να το ακούς. Το μεγαλείο είναι να αναβλύζει αυτό από μέσα σου και να το καταλαβαίνεις. Είναι δύσκολα πράγματα αυτά. Είναι μερικά πρόσωπα στο Ευαγγέλιο, που όταν διαβάζω, τα περιστατικά, το πώς φέρθηκαν, πώς κινήθηκαν, πώς μίλησαν στο Χριστό, πώς έζησαν, με πείθουν ότι είχαν μία τέτοια προσωπικότητα. Δυνατή ψυχή. Γενναία ψυχή. «Θα πάω να βρω το θεό και να ‘χω μία σχέση μαζί Του. Ασχέτως τι θα κάνουν οι άλλοι. Δε μ’ ενδιαφέρει πώς θα με δει ο κόσμος. Τι θα πουν οι άλλοι για μένα. Έχω δυνατή ψυχή. Έχω πίστη στον εαυτό μου ότι μπορώ να πλησιάσω το Θεό μου». Με αυτή την έννοια.
Αν και πάλι, αυτό ο Θεός το χαρίζει˙ αλλά δεν είμαι ένας άνθρωπος διαλυμένος, άβουλος, χωρίς τη δική μου δυναμική. Δεν περιμένω τους άλλους συνέχεια να με σπρώχνουν…

… Δεν μας βοηθούν οι άνθρωποι. Δεν μας σώζουν οι άνθρωποι. Πάρτο απόφαση. Ξεκόλλα από ανθρώπους. Δυνάμωσε την ψυχή σου και απόκτησε μια προσωπική σχέση με τον Θεό. Άστους ανθρώπους να σου δώσουν αυτό που έχουν, αλλά μη ζητάς περισσότερα που δεν έχουν˙ και ταυτόχρονα αγάπα τους όλους. Θα τους αγαπάς όμως με τον σωστό τρόπο πλέον. Θα τους αγαπάς, θα τους συμπονάς, θα ‘σαι σε επαφή μαζί τους, δεν θα απομονώνεσαι, αλλά θα ξέρεις ότι δεν έχω να πάρω κάτι περισσότερο από σένα. Υπάρχει ο Θεός μου. Αυτόν ζητώ…


Από το βιβλίο: «Αθέατα Περάσματα 1
Δυνάμωσε την ψυχή σου»
περιέχει CD
Π. Ανδρέας Κονάνος
Β’ ΕΚΔΟΣΗ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΑΛΑΞΑ
Η ΘΑΛΑΣΣΟΚΡΑΤΟΥΣΑ

Τελευταίες συμβουλές πριν από την Εξομολόγηση και τη θεία Κοινωνία





ΕΙΝΑΙ κοντά η μέρα της Εξομολογήσεως και στη συνέχεια η πανευφρόσυνη στιγμή της Μεταλήψεως του Σώματος και του Αίματος του Χριστού. Ο Θεός να δώσει , ώστε να εξομολογηθείς και να κοινωνήσεις όπως πρέπει. Έτσι ο αγώνας της νηστείας και όσα τυχόν κέρδισες απ’ αυτόν, θα επισφραγιστούν με τη θεϊκή σφραγίδα των ιερών Μυστηρίων.
Γιατί γράφεις ότι φοβάσαι την Εξομολόγηση; Πολλοί άνθρωποι ,βέβαια, τη φοβούνται, εσύ όμως γιατί; Ο εξομολόγος είναι μόνο ο μάρτυρας. Ο Θεός δέχεται τις αμαρτίες. Εκείνος παραγγέλλει στον ιερέα να δώσει άφεση αμαρτιών στο χριστιανό που εξομολογείται. Ο Θεός ελεεί και συγχωρεί. Συγχωρεί κάθε άνθρωπο που προσέρχεται στο Μυστήριο με μετάνοια αληθινή. Τι έχουμε , λοιπόν, να φοβηθούμε από έναν τόσο σπλαγχνικό Κύριο;
 Γιατί ν’ ανησυχούμε;Νομίζω πως η ανησυχία μας οφείλεται σε δυο λόγους: Πρώτον , στο ότι δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς να πούμε στην εξομολόγηση. Και δεύτερον, στο ότι εξομολογούμαστε σπάνια. Ως προς το πρώτο, έχω να παρατηρήσω , ότι γνωρίζει πολύ καλά τι θα πει στον εξομολόγο όποιος αγωνίζεται πραγματικά. Αγωνίσου, λοιπόν, να ζήσεις όπως είπαμε, και θα δεις πόσα θα έχεις να εξομολογηθείς! Ως προς το δεύτερο , πάλι, είναι αλήθεια πως, αν εξομολογούμασταν συχνά, δεν θα φοβόμασταν τόσο. 

ΠΡΟΣΕΥΧΗ





Κυριε Ιησου Χριστε, Υιε Θεου, ελεησον με, Παναγια Θεοτοκε Παρθενε, πρεσβευε υπερ ημων, Προφητα και Προδρομε του Κυριου πρεσβευε υπερ ημων, Αγιοι Απόστολοι πρεσβευετε υπερ ημων, Πάντες οι Αγιοι πρεσβευετε υπερ ημων.
Κυριε Ιησου Χριστε, χάνομαι βοηθησε με τον αμαρτωλό, μονος μου δεν τα καταφερνω, βοηθησε με, ενισχυσε με, συνόδευσε με οπου παω και φωτιζε με σε οτι κανω σημερα και παντοτε. Δοξα Σοι Κυριε, παντοτε νυν και αει και εις τους αιωνας των αιωνων, Αμην !!!

Απο: P Panteleimon Giannikouris

Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011




Ἱερομάρτυς Σέργιος Μετσώφ

«Νὰ ἐκτιμᾶτε πολὺ τὸ ὅτι ἔχετε τὴ δυνατότητα νὰ πηγαίνετε σὲ ἐκκλησία καὶ νὰ συμμετέχετε σὲ ἀκολουθίες...Νὰ χαίρεστε, διότι μέσα στὶς δοκιμασίες, φαίνεται ἐντονότερη ἡ βοήθεια τοῦ Θεοῦ... Δόξα τῷ Θεῷ, πάντων ἕνεκεν (φυλακισμένος)».

«Ὅσο βαρὺς κι ἂν εἶναι ὁ σταυρὸς τῆς δοκιμασίας, τὸ ξύλο ἀπὸ τὸ ὁποῖο κατασκευάσθηκε, πάντοτε φυτρώνει στὸ ἔδαφος τῆς καρδιᾶς! Μὴ φοβᾶστε. Κι ἂν γκεμίζονται ὅλα γύρω σας, κι ἂν ἰσοπεδώνονται οἱ ναοὶ καὶ τὰ μοναστήρια, μὴν ἀποκαρδιώνεστε! Μένει καὶ θὰ μένει ὄρθιος ὁ ναὸς τῆς ψυχῆς μας, τὸν ὁποῖο κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ καταστρέψει, παρὰ μόνον ἐμεῖς οἱ ἴδιοι! Θυσιαστήριο εἶναι ἡ καρδιά μας. Πάνω της, μὲ δάκρυα προσφέρουμε τὸ μέγα μυστήριο τῆς μετανοίας!».

«Σκοπὸς τῆς Ἐκκλησίας, δὲν εἶναι νὰ μᾶς διασκεδάσει, νὰ ἔχουμε κάποιες συγκινήσεις, γιὰ νὰ μπορέσουμε μετὰ νὰ προσευχηθοῦμε. Ἀδιάκοπα πρέπει νὰ προσευχόμαστε. Ἡ προσευχή μας ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὸ πὼς ζοῦμε. Στὴν προσευχή μας ἀντανακλᾷ αὐτὸ μὲ τὸ ὁποῖο ἀπασχολούμαστε πρὶν προσευχηθοῦμε. Ἄρα, πρέπει πρὶν προσευχηθοῦμε, νὰ προσευχόμαστε».

Απο: 
μοναχη Θεοσεμνη Ξενη
 

ΓΕΝΕΣΙΣ A ΤΟΜΟΣ


ΓΕΝΕΣΙΣ A ΤΟΜΟΣ



ΓΕΝΕΣΙΣ  A - xristianoss.blogspot.com

Προφητείες Μοναχού Παίσιου





Προφητείες Μοναχού Παίσιου xristianoss.blogspot.com

Ο Καιρός Γαρ Εγγύς



Ο Καιρός Γαρ Εγγύς


Η Προφητεία στο Τραχώνι Λεμεσού και η αναλαμπή της ορθοδοξίας.
Οι πρόσφατες προφητείες για τον διαμελισμό της Τουρκίας,το πάρσιμο της πόλης,την επέμβαση των Ρώσων, των ερχομό του Αντιχρίστου, την παγκόσμια αφύπνιση των Ελλήνων και την τελική μάχη του φωτός και του σκότους. Μάθε τα πάντα. Ο ΚΑΙΡΟΣ ΓΑΡ ΕΓΓΥΣ.


Ο Καιρός Γαρ Εγγύς - xristianoss.blogspot.com

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΩΘΕΙ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ!

Απόσπασμα από το βιβλίο: «Ο ΣΤΑΡΕΤΣ ΖΑΧΑΡΙΑΣ»

Ο Στάρετς Ζαχαρίας διηγήθηκε ένα περιστατικό, συγκινητικό για το βαθύ περιεχόμενό του, που συνέβη σε κάποιον νέο, τελείως άπειρο από ψεύδος και πονηριά και που διακρινόταν από την παιδική του ηλικία για την αγάπη του προς την αλήθεια. Εδώ φαίνεται η ψυχή ενός καθαρού και τίμιου, αλλά αγράμματου ανθρώπου με πίστη μικρού παιδιού, ακλόνητη και απλή, που είχε καρδιά και θέληση καθαρή και που αγωνιζόταν για τον Θεό, μια ψυχή που τον έκανε πράγματι λίγο μόνο παρακάτω από τους αγγέλους. Όντως είχε γίνει σοφός, ικανός να βλέπει και τα ουράνια και τα επίγεια.

Το γεγονός αυτό έλαβε χώρα στην Ρωσία, στα απόμερα βάθη της χώρας, σε απόσταση μερικών εκατοντάδων μιλίων από το πιο κοντινό χωριό. Εκεί ζούσε ένας χωριάτης, ορφανός, τελείως αγράμματος, εργατικός όμως. Πάντοτε εργαζόταν και δεν πέρασε ούτε στιγμή με οκνηρία. Η ψυχή του ήταν καθαρή σαν κρύσταλλο. Σε κάθε υπόθεση πάντοτε υπήκουε στην συνείδησή του. Η συνείδησή του ήταν ευθεία, όχι όμως ασθενής, μα πραγματικά ευθεία, ευαίσθητη και αυστηρή. Με τον απλό τρόπο του δεν την κατεπάτησε ποτέ με την παρακοή και έτσι πάντοτε άκουγε την φωνή της. Εάν ένας άνθρωπος παρακούει την συνείδησή του μια φορά, δυο φορές ή και περισσότερο, τότε δεν την ακούει πια.
 

ΑΓΙΑ ΑΚΥΛΙΝΑ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ


Η Αγία Νεομάρτυς Ακυλίνα από το Ζαγκλιβέρι Θεσσαλονίκης

Μαρτύρησε στις 27 Σεπτεμβρίου 1764



Η παρθενομάρτυς του Χριστού Ακυλίνα ήταν από το Ζακλιβέρι και είχε γονείς ευσεβείς. Το Ζαγκλιβέρι, χωριό της επαρχίας Λαγκαδά του Νομού Θεσσαλονίκης, ήταν στα χρόνια της Τουρκοκρατίας μικτό χωριό, κατοικούνταν δηλαδή από Τούρκους και Ρωμιούς.
Κάποια μέρα ο πατέρας της Αγίας μάλωσε με κάποιον Τούρκο και όπως πιάστηκαν στα χέρια και χτυπιόντουσαν σκότωσε τον Τούρκο. Τον συνέλαβαν τότε και τον πήγαν στον πασά της Θεσσαλονίκης. Εκεί λιγοψύχησε μπροστά στο θάνατο και για ν’ αποφύγει τη θανατική καταδίκη έγινε μουσουλμάνος.
Τότε η Ακυλίνα ήταν μωρό. Η μητέρα της παρέμενε Χριστιανή. Δίδασκε καθημερινά την κόρη της τη χριστιανική πίστη και τη συμβούλευε να μένει σταθερή στον Χριστό ακόμα κι αν χρειαζόταν να βασανιστεί και να θανατωθεί.
Όταν μεγάλωσε η Αγία οι Τούρκοι πίεζαν τον πατέρα της να εξισλαμίσει και την κόρη του. Εκείνος τους έλεγε : Όποτε θέλω την τουρκίζω.
Επειδή οι πιέσεις συνεχίζονταν , κάποια μέρα , όταν η Αγία ήταν δεκαοκτώ ετών, την κάλεσε ο πατέρας της και της είπε :
Παιδί μου, επειδή οι άλλοι Τούρκοι κάθε μέρα με ρωτούν πότε θα τουρκέψεις, αφού κάποια μέρα θα γίνει αυτό, κάμε το μια ημέρα αρχίτερα για να μη με ενοχλούν κι εμένα κάθε μέρα.
Η Αγία τότε του με πολλή γενναιότητα του απάντησε : Μήπως είμαι ολιγόπιστη σαν κι εσένα , ν’ αρνηθώ τον Ποιητή και Πλάστη μου , τον Κύριο Ιησού Χριστό , ο οποίος υπέμεινε για μας σταυρό και θάνατο ; Μη γένοιτο. Εγώ είμαι έτοιμη να υπομείνω κάθε βάσανο ακόμα και θάνατο για την αγάπη του Χριστού μου.
Όταν ο πατέρας της τα ανακοίνωσε αυτά στους Τούρκους αμέσως εκείνοι έστειλαν ανθρώπους να τη συλλάβουν και να την οδηγήσουν στο δικαστή.
Η μητέρα μόλις αντιλήφθηκε τους απεσταλμένους κάλεσε την Αγία και της λέει :
Παιδί μου, ήρθε η ώρα για την οποία σε νουθετούσα κάθε μέρα. Κάνε λοιπόν σαν παιδί της υπακοής, να υπομείνεις με ανδρεία τα βάσανα που έχεις να πάθεις και να μην αρνηθείς τον Χριστό.
Και η αγία με δάκρυα της απάντησε :
Μη φοβάσαι , μητέρα μου, κι εγώ αυτόν τον σκοπό έχω, ο Θεός να είναι βοηθός και συ να προσεύχεσαι .
Κι έτσι χωρίστηκαν.
Οι απεσταλμένοι έδεσαν την Αγία και την οδηγούσαν στο δικαστήριο ενώ η μητέρα της ακολουθούσε την αγαπημένη της θυγατέρα . Στο δικαστήριο όμως δεν επέτρεψαν την είσοδο στη μητέρα.
Έφεραν την Ακυλίνα μπροστά στον κριτή που της λέγει :
Μωρή γίνεσαι Τούρκα ;
Η Αγία αποκρίθηκε : Όχι, δεν γίνομαι. Μη γένοιτο ποτέ ν’ αρνηθώ την πίστη μου και τον δεσπότη μου Χριστό.
Τότε ο δικαστής διέταξε να της βγάλουν τα ρούχα και να την αφήσουν με το πουκάμισο – το γυναικείο πουκάμισο έφτανε μέχρι τα γόνατα – να τη δέσουν σ’ ένα στύλο και να τη δέρνουν με ραβδιά. Μετά τον πρώτο ξυλοδαρμό, αφού την έλυσαν , την οδήγησαν μπροστά στον δικαστή. Οι παριστάμενοι Τούρκοι μαζί με τον δικαστή άρχισαν να προσπαθούν με διάφορες κολακείες , υποσχέσεις και δώρα να την εξισλαμίσουν. Βλέποντας τη σταθερότητα της Αγίας ο δικαστής διέταξε να την ραβδίσουν για δεύτερη φορά, για πολλή ώρα, ώστε ξεσχίστηκε και το πουκάμισό της και έμεινε γυμνή. Την οδήγησαν για δεύτερη φορά στο δικαστήριο.
Δεν ντρέπεσαι μωρή να δέρνεσαι γυμνή μπροστά σε τόσους ανθρώπους ; της λέει ο δικαστής. Ή τούρκεψε ή θα σου σπάσω τα κόκαλα ένα – ένα.
Και τι ορέχτηκα από την πίστη σας , του απάντησε η Αγία, να αρνηθώ τον Χριστό μου ή από ποια θαύματα της πίστης σας να πιστέψω ; Εσείς βρωμάτε ακόμα και ζωντανοί.
Τότε ο δικαστής άναψε από τον θυμό και από την καταισχύνη και διέταξε να τη ραβδίσουν άσπλαχνα για τρίτη φορά. Την ράβδισαν τόσο πολύ που έμεινε σαν νεκρή. Η γη κοκκίνισε από το αίμα της και οι σάρκες έπεφταν από πάνω της. Την έλυσαν και τη φόρτωσαν σ’ ένα Χριστιανό που έτυχε να παρευρίσκεται , να την πάει σπίτι της. Εκεί η μητέρα της χύθηκε να την αγκαλιάσει ρωτώντας την : Τι έκανες , παιδί μου ;
Η Αγία μόλις και με πολύ κόπο άνοιξε τα μάτια της , βρισκόταν στα τελευταία της, και της απάντησε:
Όπως είχαμε συμφωνήσει, μητέρα μου, φύλαξα την πίστη.
Η μητέρα σήκωσε τα χέρια και τα μάτια της στον ουρανό και δόξασε τον Θεό και καθώς μιλούσαν η Αγία παρέδωσε την ψυχή της στα χέρια του Θεού και έλαβε του μαρτυρίου τον στέφανο.
Το άγιο λείψανό της αμέσως ευωδίασε. Ήταν τόση πολλή η ευωδία ώστε ευωδίαζε όλος ο δρόμος που περνούσαν το άγιο λείψανο για να το ενταφιάσουν. Τη δε νύχτα κατέβηκε το ουράνιο φως πάνω στον τάφο της Αγίας και έλαμπαν όλα τριγύρω , ώστε οι Χριστιανοί να δοξάζουν τον Θεό και να στερεώνονται στην πίστη.

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

Η προσευχή




Η προσευχή είναι σαν τον μαγνήτη. Που τραβά την χάρη του Θεού. Που τραβά την πρόνοια του Θεού. Και αυτή σκεπάζει το κόσμο, δυναμώνει τον κόσμο, συντηρεί τον κόσμο, δίνει στον άνθρωπο παρηγοριά και δύναμη.
Όταν δεν έχει προσευχή ένας τόπος δεν έχει παρηγοριά, δεν έχει δύναμη. Γι'αυτό, λοιπόν, στις δυσκολίες και τις δικές μας και των αδελφών μας, να μην αποκάμνουμε να προσευχόμαστε γι'αυτούς. Είναι πολύ σημαντικό. Πάρα πολύ σημαντικό έργο η προσευχή...

απόσπασμα από ομιλία του π.Αθανασίου, μητροπολίτη Λεμεσού

Από ποια μέρη πειράζεται ο χριστιανός; Αγίου Μελετίου του Ομολογειτού



Κατά την μαρτυρία του αγίου Μελετίου του Ομολογειτού, ο χριστιανός πειράζεται από τον διάβολο από οκτώ μέρη και συγκεκριμένα:

1) Από άνω μας πειράζει όταν με όλες τις δυνάμεις μας αγωνιζόμαστε χωρίς διάκριση για την απόκτηση των αρετών. Δηλαδή, νηστεία μέχρι εξαντλήσεως, σωματικούς κόπους πάνω από τα κανονικά μέτρα αντοχής, αγρυπνία ολονύκτια και άλλα πνευματικά έργα τα οποία οδηγούν στην τελειότητα, όταν βέβαια γίνονται με διάκριση.
2) Από κάτω μας πειράζει ο διάβολος με την ακηδία και οκνηρία για την εκτέλεση των καλών έργων. Έτσι λοιπόν, αδυνατίζει η θέλησης μας, το λογιστικό της ψυχής μας, ο έλεγχος της συνειδήσεως, η γενναιοψυχία και επιμονή στην πνευματική πάλη.
3) Από αριστερά μας πειράζει ο διάβολος με τα παντός είδους σωματικά πάθη, όπως την μέθη, την γαστριμαργία, την φιλαργυρία, την οργή, το μίσος, την εκδίκηση και κάθε σωματική και ψυχική κακία. Ονομάζονται έτσι, διότι έρχονται κατευθείαν από τον διάβολο και κάθε αγωνιστής αντιλαμβάνεται εύκολα αυτές τις παγίδες , του πονηρού.
4) Από τα δεξιά μας πειράζει με τα ψυχικά πάθη και την υπερβολική ευαισθησία πού είναι δυσκολονόητα και δυσδιάκριτα και δυσθεράπευτα, όπως είναι: η υπερηφάνεια, η αλαζονεία, το εγωιστικό θέλημα, η κενοδοξία, η μνησικακία, η έξαψης, η παρακοή, ο εγωισμός, η αίρεσης, το σχίσμα, η βλασφημία, η υπερβολική εμπιστοσύνη στο έλεος του Θεού, η αμφιβολία, η απιστία, τα όνειρα, τα οράματα, η μαγεία κλπ. Αυτά τα πάθη πού έχουν σαν θεμέλιο την υπερηφάνεια, από την οποία εξέπεσε ο εωσφόρος στον Άδη, δύσκολα γνωρίζονται και θεραπεύονται.
5) Από εμπρός μας πειράζει ο διάβολος για τα μελλοντικά πράγματα, δηλαδή μας προξενεί μέριμνα σε υποθέσεις άλλων και σε σωματικούς κόπους για την επαύριον διότι νομίζουμε ότι ο Θεός δεν φροντίζει σε όλη μας την ζωή. Οι πειραζόμενοι μ' αυτούς τους
λογισμούς ετοιμάζουν περιουσίες για τα γεράματα των, κοπιάζουν μόνο γι' αυτή την ζωή, φοβούνται ότι δεν θα έχουν να φάγουν και να πιουν, αποβάλλουν παιδιά, λέγοντας ότι δεν έχουν με Τι να τα μεγαλώσουν, φιλονικούν για περιουσιακά ζητήματα, είναι πολύ τσιγκούνηδες και φιλάργυροι, δεν κάνουν ελεημοσύνη και είναι εγωιστές.
6) Από πίσω μας πειράζει ο διάβολος με τις ενθυμήσεις των αμαρτιών και παθών, πού μας αιχμαλώτιζαν στην νεότητα μας και μας παρακινεί να τα επαναλάβουμε. Έτσι μας φέρνει στον νου τα πρόσωπα με τα οποία αμαρτήσαμε, τον τόπο όπου αμαρτήσαμε, τις αιτίες των αμαρτιών οι οποίες μας νίκησαν, αυτούς με τους οποίους τσακωθήκαμε, τα λόγια τα οποία ανταλλάξαμε για να αρχίσουμε πάλι να τους μισούμε. Μας υπενθυμίζει τις σαρκικές αμαρτίες τις οποίες κάναμε, τα κορίτσια πού σκανδαλίσαμε, τους μέθυσους και άλλες περασμένες αμαρτίες και μας κεντρίζει την θέληση να πέσουμε στα ίδια αμαρτήματα από τα οποία με δυσκολία λυτρωθήκαμε.
7) Από μέσα μας δηλαδή από την καρδιά, μας πειράζουν οι αόρατοι εχθροί με όλα τα πάθη πού κυριαρχούν στην καρδιά, όπως. Την οργή, την πλάνη, την επιθυμία, την εκδίκηση, την σκληρότητα, τον φθόνο, την υπερηφάνεια και τα παρόμοια, όπως λέγει ο Κύριος:"Τα δε εκπορευόμενα εκ του στόματος εκ της καρδίας εξέρχεται, κακείνα κοινοί τον άνθρωπον. Εκ γαρ της καρδίας εξέρχονται διαλογισμοί πονηροί, φόνοι, μοιχείαι, πορνείαι, κλοπαί, ψευδομαρτυρίαι, βλασφημίαι.." (Ματθ. 15,18-19). Γι' αυτό και ο προφήτης Δαβίδ προσευχόταν λέγοντας: "Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί, ο Θεός, και Πνεύμα ευθές έγκαινισον εν τοις εγκάτοις μου" (Ψαλ.50,11).
8)Από έξω μας πειράζουν και μας νικούν οι δαίμονες με τις πέντε αισθήσεις, οι οποίες είναι τα παράθυρα της ψυχής. Ιδιαίτερα με την όραση, με την ακοή και με την γεύση. Για τους πειρασμούς πού εισέρχονται στην καρδιά από την επίδραση των αισθήσεων, ακούμε να λέγει ο προφήτης Ησαΐας: "Κύριε, εισήλθε ο θάνατος εν ταις θύραις ημών". Για τους οφθαλμούς λέγει ο Σωτήρ: ""Όστις επεθύμησε γυναίκα προς το εμοίχευσε αυτήν, ήδη εμοίχευσε αυτήν εν τη καρδία αυτού" (Ματθ. 5,28).
Ιδού λοιπόν, ότι απ' όλα τα μέρη πετά ο σατανάς σαΐτες εναντίον μας θέλοντας να μας τραυματίσει με αμαρτίες και να μας οδηγήσει στην απώλεια. Εμείς όμως έχουμε καθήκον να εξομολογούμαστε όλους τους λογισμούς στον Πνευματικό μας και να αποφεύγουμε τους πειρασμούς του διαβόλου με την δύναμη της προσευχής, της νηστείας, της ταπεινώσεως, της προφυλάξεως του νου και της αναγνώσεως ιερών βιβλίων. Και εάν παρ' όλα αυτά οι σαΐτες των πειρασμών δεν απομακρύνονται από κοντά μας, τότε αυτό είναι σημείο ότι οι ρίζες των παθών είναι ριζωμένες καλά στον νου και στην καρδιά μας. Είναι ακόμη απόδειξη ότι δεν κάναμε καθαρή εξομολόγηση των λογισμών μας και ξεπήδησαν από μέσα μας οι αμαρτίες. Σ' αυτή την περίπτωση έχουμε ανάγκη από θερμή προσευχή, συνοδευομένη με δάκρυα και νηστεία, εφ' όσον η αμαρτία συνεχίζει να μας κυρίαρχη.

ΑΠΟ:''Αμαρτωλών Σωτηρία''

Ο ύπνος του ενάρετου ανθρώπου. Μέγας Αντώνιος


Όταν το βράδυ, με ευχάριστη καρδιά φτάσεις στο κρεβάτι σου για ύπνο, φέρνε στο νου σου τις ευεργεσίες και την πρόνοια του Θεού. Θα γεμίσεις τότε από αγαθές σκέψεις και θα ευφρανθεί πιο πολύ η ψυχή σου. Τότε ο ύπνος του σώματος γίνεται ξύπνημα πνευματικό της ψυχής· και το κλείσιμο των ματιών σου θα γίνεται αληθινή όραση του Θεού· και η σιωπή σου, γεμάτη από τα αγαθά αυτά δώρα, θα σου επιτρέψει με όλη τη δύναμη της ψυχής σου να προσφέρεις στο Θεό των όλων δυνατή και βαθιά δοξολογία.

Διότι, όταν απουσιάζει η κακία από τον άνθρωπο, και μόνη η ευχαριστία και ευγνωμοσύνη αρέσει στο Θεό περισσότερο από οποιαδήποτε πολυτελή εξωτερική θυσία. Σ’ Αυτόν ανήκει η δόξα εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Πώς να ξεκινάς πνευματικά τη μέρα σου


Πώς να ξεκινάς πνευματικά τη μέρα σου
Αγία Γραφή, πνευματικός αγώνας, προσευχή







Πίεζε τον εαυτό σου να ξυπνάς νωρίς το πρωί με σταθερό ωράριο. Μόλις ξυπνήσεις, στρέψε το νου σου στο Θεό: κάνε το Σημείο του Σταυρού και ευχαρίστησέ Τον για τη νύχτα που πέρασε και όλους τους οικτιρμούς Του προς εσένα. Ζήτησέ Του να καθοδηγεί όλες σου τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις επιθυμίες, ώστε οτιδήποτε λες ή κάνεις να είναι ευάρεστο σε Αυτόν.
Καθώς ντύνεσαι, να θυμάσαι ότι είναι παρών ο Κύριος και ο Φύλακας Άγγελός σου. Ζήτησε από τον Κύριο Ιησού Χριστό να σου φορέσει το χιτώνα της σωτηρίας.

Αφού πλυθείς, ξεκίνα την πρωινή προσευχή. Να προσεύχεσαι γονατιστός, με συγκέντρωση, σεβασμό και πραότητα, όπως αρμόζει μπροστά στα μάτια του Παντοδυνάμου. Ζήτησέ Του να σου δώσει πίστη, ελπίδα και ευσπλαχνία, καθώς και την ήρεμη δύναμη για να αποδεχθείς όλα όσα μπορεί να σου φέρει η νέα ημέρα – τις δυσκολίες και τα προβλήματα. Ζήτησέ Του να ευλογεί τους κόπους σου. Ζήτησε βοήθεια, για να ολοκληρώσεις κάποιο συγκεκριμένο έργο που εκτελείς, για να καταφέρεις να μείνεις αλώβητος από κάποια συγκεκριμένη αμαρτία.

Αν γνωρίζεις ανάγνωση, διάβασε κάτι από την Αγία Γραφή, ειδικά από την Καινή Διαθήκη και τους Ψαλμούς. Διάβασε με προσήλωση για να λάβεις τον πνευματικό φωτισμό, που θα φέρει την καρδιά σου στη μετάνοια. Αφού διαβάσεις λίγο, να σταματάς και να συλλογίζεσαι αυτά που διάβασες, και έπειτα να συνεχίζεις παρακάτω και να αφουγκράζεσαι όσα ο Κύριος λέει στην καρδιά σου.
Προσπάθησε να αφιερώσεις τουλάχιστον δεκαπέντε λεπτά συλλογιζόμενος τις διδασκαλίες της Πίστης μας και την ψυχική ωφέλεια από αυτά που διάβασες.
Πάντοτε να ευχαριστείς τον Κύριο που δε σε άφησε να χαθείς μέσα στις αμαρτίες σου, αλλά φροντίζει για σένα και με κάθε πιθανό τρόπο σε οδηγεί στη Βασιλεία των Ουρανών.

Με αυτά, να ξεκινάς κάθε πρωί σαν μόλις εκείνη τη στιγμή να αποφάσισες να γίνεις Χριστιανός και να ζήσεις σύμφωνα με τις εντολές του Θεού.

Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

ΠΕΡΙ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ - "Να μην πτοείστε..."


Ο γέροντας Πορφύριος είπε:
«Μην απελπίζεσαι»
«Όταν αμαρτάνεις, να μην απελπίζεσαι. Με θάρρος και ελπίδα στο Θεό να μετανοείς και να πηγαίνεις στον Πνευματικό που σου έχω υποδείξει, αν δεν μπορώ εγώ, και να τα εξομολογείσαι. Έτσι μόνο θα σωθείς».
«Δεν υπάρχει απελπισία μέσα στην Εκκλησία»
Εκείνο που έλεγε, κυρίως, ήτανε για τη σημασία της εξομολογήσεως. Έλεγε:
«Δεν υπάρχει απελπισία όταν είσαι μέσα στην Εκκλησία, ό,τι και να έχεις κάνει, ό,τι και να έχεις υποστεί. Δεν υπάρχει απελπισία. Στενοχώρια μπορεί να έχεις, αλλά απελπισία όχι. Ο Θεός, μέσα από την εξομολόγηση -τόνιζε πάρα πολύ τη σημασία του Ιερέα, το χέρι του παπά ...; ήταν σαν να έβγαινε από εκεί η Θεία Χάρη- σε βοηθά και ξεπερνάς αυτά τα οποία μπορεί να σε οδηγήσουν στα έσχατα όρια της απελπισίας»
Ο γέροντας Πορφύριος έλεγε για τις στιγμες που μας πιάνει απελπισία:
«Έχει ο Θεός. Εκεί που απελπίζεσαι, σου στέλνει κάτι που δεν το περιμένεις ...; αρκεί να Τον πιστεύεις και να Τον αγαπάς.Όπως και Εκείνος μας αγαπά και φροντίζει για εμάς, όπως ο κάθε πατέρας για τα παιδιά του. Και όλοι μας είμαστε παιδιά Του Θεού. Και ό,τι καλό έχουμε, το έχουμε από Τον Θεό. Είναι δικό Του το δώρο. Δεν έχεις ακούσει στην Εκκλησία ότι: "Πάσα δόσις αγαθή και πάν δώρημα τέλειον άνωθεν έστικατά βαίνον, εκ σου του Πατρός των φώτων;" »
Κάποιος γέροντας είπε:
«Δεν έχω ασχοληθεί με πολλά πράγματα. Λίγα πατερικά ξέρω και προσπαθώ ...;, τέλος πάντων. Αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι δεν υπάρχει φαρμάκι στον άνθρωπο. Το φαρμάκι γίνεται γλυκό, όταν το αντιμετωπίσεις πνευματικά. Βλέπουμε πολλές φορές ένα άνθρωπο να αμαρτάνει. Λυπείται όπως πραγματικά μετανοεί, νιώθει λύπη εξομολογείται και έχει θεια παρηγοριά. Και όταν δεν νοιώθει αυτή την παρηγοριά, τότε πρέπει να καταλάβει ότι κάποια εξέλιξη τον πειράζει μέσα του, τον πειράζει ο λογισμός και πρέπει να πάει να το πει αυτό, όποτε έρχεται η παρηγοριά. Προχωρούμε τώρα. Συμμετέχει σε μια στεναχώρια ενός αδελφού που υποφέρει, κάνει προσευχή, παρακαλεί και τον βοηθάει ο Θεός. Είπε πάλι , όταν κανείς είναι ελευθερωμένος από το παλιοάγχος, τότε αναπαύονται κοντά του και κάθε είδους άνθρωποι.»
Και εγω σαν ελαχιστος και απλος ανθρωπος για τους καιρους που ζουμε λεω:
Τα τελευταια χρονια δεν ακουμε τιποτα καλο και ευχαριστο. Πολεμοι, πλημμυρες, λιμοι, νοσος ταδε...και η λιστα δεν εχει τελειωμο. Δεν λεω οτι τα πραγματα δεν ειναι ετσι, ισα ισα που μπορει να ειναι και χειροτερα...

Το θεμα ειναι να μην πτοουμαστε, να μην απελπιζομαστε και να μην χανουμε την πιστη μας στο Θεο...να μην πιστεψουμε οτι μας εχει εγκαταλειψει. Ξερω οτι αυτο ακουγεται τρομερα δυσκολο και ακατανοητο. Ο Θεος δεν μας εγκατελειψε, μας δοκιμαζει και μας δινει ευκαιριες για να μετανοησουμε. Δυστηχως ή ευτυχως ο Θεος δρα με μυστηριο τροπο που για πολλους ισως να μην ειναι κατανοητος. Για να κατανοηθει ομως ο τροπος με τον οποιο δρα, θα πρεπει να μελετησουμε το λογο του, την Παλαια και Καινη Διαθηκη...ειναι απαραιτητο.

Ξερω οτι ακουγεται παραλογο για μερικους και ισως και για μενα καποιες φορες. Αν ομως πιστεψουμε οτι ο Θεος μας εγκατελειψε, τοτε οταν ο Αντιχριστος ερθει σαν σωτηρας του κοσμου, θα ειναι πολυ ευκολο να τον πιστεψουμε και να τον προσκηνησουμε.
Μην πτοείστε, μην πανικοβαλεστε...Πιστη, προσευχη και επαγρυπνιση παντου και παντα! 
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

<< Αποφθέγματα >>